Zon, zee en babi ketjap

We beleven de dagen hier erg intens. We doen veel indrukken op en genieten volop. Het enthousiasme van de kinderen van Jewel of the nation geeft ons erg veel energie. Djelan en Danisha hebben hun weg helemaal gevonden en spelen lekker mee met de kinderen. Met name Djelan heeft een eigen wijze van communiceren gevonden. Hij praat in het Nederlands met af en toe een Engels woordje en gebruikt vooral heel veel gebaren. Afgelopen vrijdag hebben we de highschool bezocht. We liepen vrij snel een Duits leraar tegen het lijf. Hij vertelde dat de leerlingen Duits leren omdat er zoveel Duitse toeristen Bali bezoeken. Na de registratie voor een aantal tieners te hebben betaald, mochten we een lesje literatuur bijwonen. Wat we ervan begrepen hebben is dat de leerlingen een recensie moesten schrijven. Daarna zijn we naar de wiskundeklas gegaan. Grote verschil met Nederland is dat de docenten wisselen van lokaal en de leerlingen hun eigen klas hebben. Er zijn verschillende richtingen waaronder de talenklas, de sociale klas en de science klas. Leerlingen kiezen deze richting niet zelf, dat doen de docenten voor ze als ze vanaf de junior highschool komen. De leelingen doen allemaal examen in 15 vakken. De docenten literatuur en wiskunde spraken geen woord Engels.
Vrijdagmiddag hebben we weer verschillende spelletjes gedaan met de kinderen. Eigenlijk vinden ze alles wel leuk om te doen. Tikspelletjes, maar ook "hoofd, schouders, knie en teen" zorgen voor veel plezier. Met de tieners oefenen we ondertussen "upon the stage voor zondag" (grappige sketch). Erg grappig!

Zaterdag hadden we pannenkoeken meegenomen voor de kinderen. Hier genoot iedereen erg van!!! Na het eten deden we als gezin een dramastukje van de dokter, een grappig stukje met een mooie boodschap. Annewieke vertelde over het wonder van haar genezing van een Whiplash. Daarna hebben we een moment genomen om te bidden voor de kinderen en tieners die dat wilden. Dit was een ontroerend en bijzonder moment wat niet zo goed is over te brengen in een blog.
Vervolgens weer tijd om te spelen. Het stoepkrijt dat we hadden meegenomen viel in de smaak. We hebben hinkelbanen getekend, dit vonden de oudere tieners erg leuk om te doen. De kleinere kinderen gingen aan de slag met tekeningen en letters op het plein, de muren, kast, deure (oeps!!!) en op een gegeven moment hadden ze bedacht dat ze geschminckt konden worden. Djelan en Danisha vonden dat ook erg leuk. Alleen stak de krijtsminck bij hen minder af op hun blanke huid. De grote happening van deze dag was de slachting van het varken. De hele week werden er al plannen gemaakt voor bbq op zondag. Leuk idee vonden wij, niet wetende dat het plan was om een van de varkens van Jewel of the nation op te eten voor de "babi ketjap". Norbert was druk in de week met het slijpen van de messen, terwijl er in de keuken water op het vuur stond (en dan bedoel ik echt vuur) ter voorbereiding van het klaarmaken van het varken. Het was een redelijk luguber tafereel, waar we Djelan en Danisha maar niet al te veel van hebben laten meemaken. Maar desalniettemin had het voldoende indruk gemaakt op Danisha om te bidden voor een opstanding van het "varkentje". Djelan vond het zielig, maar ook wel een beetje stoer van de grote jongens dat ze dat durfden. Hij was echter niet van plan om ervan te eten.
Vandaag zijn we met de kinderen van het weeshuis en wat kennissen van Ventje en Dintje naar Air Sanih (voor wie het op wil zoeken: aan de noorkust ten Oosten van Singaraja). De reis er naartoe was een dolle boel. We zaten met 24 kinderen in een bus met ongeveer 10 normale zitplaatsen. Dat bekent dat sommige kinderen stonden of op schoot zaten. Naast alle personen moest ook de bbq mee en de Skippyballen die ze gisteren van ons hadden gekregen. Onderweg hebben we lekker gezongen, gekletst en ons wederom verwonderd over alle bijzonderheden op en langs de weg. Air Sanih is een natuurzwembad aan zee. We hebben hier heerlijk gezwommen (dit doen ze op Bali hun kleren aan, dus wij vielen redelijk op met onze witte lijven in badkleding). Toen was het tijd voor de babi ketjap ;-)! Het was een leuke, ontspannen en gezellige dag. Nog een leuk detail: skippyballen fungeren prima als zwembandjes.

We kunnen het idee nog niet goed verdragen om straks afscheid te moeten nemen. We krijgen meer en meer een band met de kinderen en horen ook steeds meer over hun achtergrond. Gelukkig zijn de dagen in Singaraja nog niet voorbij!